به نظر ميرسد انسان با توجه به محدود بودن بينايی فقط به اشياء با اندازه مخصوص يا بزرگتر را بيشتر مورد توجه قرار ميدهد.در حالی که اگر به شيوه عقلی و منطقی مورد بحث قرار دهيم اشتباهات فاحشی را انجام ميدهد.
نمونه هايی از اين اشتباهات:
1- انجمن حمايت از حيوانات به وفور تشکيل شده است ولی "انجمن حمايت از حشرات" نيست يا اگر هست (که من نميدانم) بسيار اندک است. چون حشرات کوچکتر از حيوانات هستند!!
2-در تصادفات رانندگی ايران، سالانه به طور متوسط 30،000 نفر جان خود را از دست ميدهند.اگر اين رقم را به 365 تقسيم کنيم،روزانه 82 نفر( هر دو روز 164 نفر) بر اثر تصادفات رانندگی در ايران کشته ميشوند!و حد اقل 82 خانواده در روز عزادار میشوند!
يعنی در هر دو روز يک هواپيمای توپولوف روسی در ايران سقوط ميکند!!
سؤالی که در ذهن من پيش آمده اين است که : اگر جان انسانها ارزش دارد ،چه فرقی بين تصادفات جاده اي و هواپيما وجود دارد که اين همه از سقوط هواپيما متاثر ميشويم ولی از کشته شدن 82 نفر در روز حرفی به ميان نمی آوريم؟؟!!
مگر نه اين است که مسافران اتوبوس هم به خاطر بی احتياطی راننده، و یاکسانی که به خاطر بی احتياطی يک راننده تريلی خوابالو جان خود را از دست ميدهند مثل مسافران هواپيما هيچ تقصيری ندارند؟تنها جوابی که به نظر ميرسد اين است که ابعاد هواپيما بزرگتر، و اتوبوس کوچکتر است!!!وفقط تعداد کسانی که يکجا جان خود را از دست ميدهند با هم فرق ميکند. اين يکی از بزرگترين خطا های ديد بشر يا حداقل ما ايرانی هاست.
نبايد عقل و منطق را فدای احساسات و خطای ديد خود بکنيم. به جان تک تک انسانها ارزش قائل باشيم و با رعايت اصول و قوانين رانندگی، همچنين امنيت پرواز های هوايی رتبه کشورمان را در تصادفات کمتر کنيم.همان قدر که به خاطر کشته شدن مسافران هواپيما ناراحت ميشويم و عزای عمومی اعلام ميکنيم به جان مردمی که هر روزه در تصادفات کشته ميشوند نيز ارزش قائل باشيم
واقع نگر باشيم.
